உறங்காத மனம்
இரும்புத்திரை போட்டு
வைத்தாலும்
கடந்து செல்லும் மனிதர்கள்
பேசும் வார்த்தைகள்
நெருப்பாய் போனதால்
நெஞ்சம் உருகுகிறது….
காயப்பட்ட மனதிற்கு
ஆறுதலாய்
கடுஞ்சொற்களை
கூற நினைத்தாலும்
மழையாய் வந்த
கண்ணீர்
மறைக்கிறது….
பச்சோந்தி மனிதர்களின்
நிறம் அறியாது
கண்களும்
குருடாய்ப் போனது…
ஏய்… என் மனமே
ஒதுங்கிப் போ
இல்லை
உறங்கிப் போ
நிரந்தரமாய்…..
அன்புடன்
ராகவி சென்னை
